Rüzgarın Adı by Patrick Rothfuss
My rating: 5 of 5 stars

Mozart'ın müziği bittikten sonraki sessizlik de Mozart'tandır, derler. İyi bir kitap da bu etkiyi oluşturur. Sayfaları biter, okuması sürer. Rüzgarın Adı da kesinlikle "iyi kitap" kategorisine girebilecek türden bir kitaptı benim için. Neden derseniz, kitabın sayfaları biteli uzunca bir zaman geçmesine rağmen, okuması bitmiş değil gibi, ne devam eden diğer kitaplarıma geçebildim ne de yeni bir kitaba başlayabildim. Ta ki serinin ikinci kitabına, 2 güne yani, kendimi hazır hissedene kadar. Öncelikle bu yazıyı yazıp 'okumaya' bir son vermem icap ediyordu sanırım...

Rüzgarın Adı..

Bu kitapla daha doğrusu seri ile tanışmam J. K. Rowling'in çıkacak olan Harry Potter tiyatro oyununun kitabı hakkındaki yorumları okumamla oldu. Orda bir yorumda bahsi geçmişti ve merak edip listeme eklemiştim. 3. ve son kitabı çıkmadan seriye başlamak istemesem de merakıma yenik düştüm. İtiraf etmem gerekirse, keşke bu şekilde tanışmasaydım diyorum çünkü başlarda kesinlikle gereksiz bir kıyaslama yaparak olayın içine girmemi zorlaştırdım. Ta ki Tarihçi ile Kvothe karşılaşana dek, sızlanmalarım ve karşılaştırmalarım sürdü. Sonrasında ise hikayeler öyle bir içine çekti ki, yazar o dünyayı o kadar gerçekçi ve duygulu yansıttı ki, kıyaslamamdan utandım ve hata yaptığımın farkına vardım fazla geç olmadan.

Uzun zamandır hikayesi böylesine insanı sarıp sarmalayan, bazen gülümseten, bazen içini acıtan, bazen öfkeden deliye döndüren, heyecanlandıran, merak ettiren bir kitaba rastlamamıştım. Tıpkı arka kapakta Ursula K. Le Guin'in de dile getirdiği gibi; "Rothfuss, Rüzgarın Adı ile başlayan bu muazzam hikâyede nereye giderse gitsin iyi bir şarkıyı taşıması gibi bizi de yanında götürecek", o dünyanın bir parçası gibi, olayların gerçek ama görünmeyen bir tanığı olacaksınız. Bu söylediğimi kitabı okurken daha iyi anlayacaksınız eminim. Okurken Kvothe ile birlikte aynı acıları içinizde hissedip, aynı üzüntüyü ta kalbinizde yaşayıp, aynı mutluluğu aynı heyecanı aynı gülümsemeyi yüzünüzde hissedeceksiniz. Ve hatta bu son söylediğim size garip gelebilir ama tıpkı onun gibi rüzgarın adını ararken bulabilirsiniz kendinizi :) Zecharia Sitchin ile yolumuz bir kitabın sayfalarında kesiştiği günden bu yana, herşeyin bir ruhu olduğuna inananlardanım. Bir ruhu ve pek tabii bir ismi olduğuna... Bu nedenle rüzgarın adı, gayet olağan ve olması gereken birşey gibi geldi bana :)

Kitabın kalınlığı fantastik severler için problem olmayacaktır eminim. Evet kitap kalın ama betimlemeler insanın olayları içselleştirmesine ve hayal etmesine çok fazla katkı verdiğinden ben seviyorum açıkçası. Keşke daha da uzun olsaydı dedim kitap bittiğinde...

Son olarak çeviri hakkında birkaç şey söylemek istiyorum. Patrick Rothfuss ilk kitabı yani Rüzgarın Adı'nı 7 yılda tamamlamış. Bu emeğe bakılarak, çeviri ile tamamen veya kısmen yok edilebilecek emeğe, aynı kalite ile eşlik eden Çevirmen Cihat Karamancı'ya teşekkür etmeden geçmek haksızlık olurdu. Gerçekten güzel bir iş çıkarmış. Kitapta geçen şiirler, çocuk şarkıları (ki bu seride çocuk şarkıları fazlaca öneme sahip), yer adları, isimler ve genel olarak kitap dili çok güzeldi.

Bu yorumu okuyan, fantastik kurgu seven, kitaplarla bambaşka hayatlarda yaşama inanan insanlara bu kitabı tavsiye ediyorum.

Kitap adı: Rüzgarın Adı – Kral Katili Güncesi 1. Gün
Orijinal adı: The Kingkiller Chronicle: Day One
Yazar: Patrick Rothfuss
Çeviri: Cihan Karamancı
Yayınevi: İthaki Yayınları
Sayfa: 754
Baskı: 2011
Tür: Fantastik